|
Zaterdagavond werden de voorbereidingen afgesloten. De Polo was door Karel in orde gemaakt en alles werd klaargemaakt om zondagmorgen te vertrekken. Zondagmorgen om 07.00 uur de baan op om tijdig toe te komen in Overijse. Na een uurtje rijden, en wat zoeken naar de juiste locatie, begaven Karel, Werner en ikzelf me naar de inschrijvingstafel. In een grote hall schrokken we een beetje van de auto's uit divisie 3. Blinkende, op en top getunede Polo's en andere Mini's mochten binnen, op mooie tapijten plaatsnemen. Ja, we trokken onze ogen open.
Na de inschrijving werd de auto afgeladen en moest hij naar de technische controle. Karel was er gerust is. De wagen was namelijk in orde en bovendien is hij 2 jaar geleden gekocht van de man die de technische controle zou uitvoeren. Deze herkende meteen de auto en na een vluchtige blik en een gezellige babbel waren we klaar voor de race.
Maar eerst nog de verkenningen. Te voet natuurlijk. Aanvankelijk een grappig gezicht. Iedereen die te voet over de baan loopt om het circuit te leren kennen. Grappig, jaja maar gemakkelijk, dat is iets anders... Over een afstand van iets meer dan één kilometer staan 68 poortjes uitgezet. Het werd snel duidelijk dat dit bij een eerste deelname een probleem zou kunnen opleveren. Ervaren rotten hadden ons al gezegd : "als je er in slaagt om één reeks te rijden zonder een poort te missen, zou het al niet slecht zijn..." Nu werd duidelijk wat ze hiermee bedoelden...
Ondertussen waren onze eerste supporters ook reeds op post. Zij zorgden er onder andere voor dat jullie binnenkort kunnen genieten van de foto's van deze druivenslalom.
Om 11.00 uur ging de eerste deelnemer van start. Omdat Karel startnummer 7 had, was hij al snel aan de beurt. Gespannen ging hij naar de startopstelling en Werner en ikzelf waren al even gespannen om Karel en vooral de Polo aan het werk te zien. We hadden namelijk nog niet in de auto gezeten laat staan ermee gereden. Omdat de auto geen nummerplaat heeft, is er namelijk weinig plaats of gelegenheid om hem te testen. Karel klokte af na een tijd van 2'20''25. Hij had echter twee poorten gemist en één poort geraakt. Dit wil zeggen 45'' straftijd waardoor hij een tijd van 3'05''25 realiseerde.
Na enige tijd wachten was het aan Werner met startnummer 70. Een ontdekkingstocht over de hele lijn. De auto, de discipline, het parcours, alles was nieuw voor hem. Nadat hij zich ongeveer 2 minuten goed had geamuseerd begaf hij zich terug naar het gelsloten park. "Amaai, niet simpel" waren de eerste woorden van een duidelijk vermoeide Werner. "Dat vergt meer inspanning dan ik verwachtte" ging hij verder. Werner had 4 poortjes gemist en werd daardoor niet opgenomen in het klassement van de eerste reeks.
Vervolgens met startnummer 170 ging ik van start. De auto schoof in elke bocht over de voorwielen en dat bemoeilijkte de opdracht. Ik wist dit al van mijn twee teammaten. Voor de rest voelde de auto goed aan. Het ging vrij goed tot ik in de buurt van de finish kwam. Gedreven om een goede tijd te zetten miste ik daar een poortje. Een tijd van 2'18"80 gecombineerd met 20" straf resulteerde in een tijd van 2'38"80
Na reeks 1 was duidelijk dat een goede parcourskennis de basis is voor een goed resultaat. Daarom gingen we tijdens de pauze nogmaals verkennen.
In reeks 2 profiteerde Karel van een droge piste. Hij verbeterde zijn tijd en raakte slechts 1 poortje. Resultaat 2'18"83 en 5" straf levert een tijd van 2'23"83 op. Een opmerkelijke verbetering.
Werner was benadeeld door een natte piste en de aanhoudende regen. Omdat hij in de eerste reeks geen resultaat neerzette was hij dit deze keer beslist van plan. Hierdoor, en omdat de piste nat was, zou hij voorzichtig te werk gaan. Desondanks mistte Werner nog een poortje en raakte er twee. 30" straf en een tijd van 2'22"46 resulteerde in 2'52"46.
Ook tijdens mijn tweede reeks regende het. Geen gemakkelijke opdracht dus. Een betere tijd klokken was haast onmogelijk. Ik nam me echter voor om de piste goed te rijden en geen poort te missen. Dus straftijd vermijden om op te klimmen in het klassement. Door 2'22"70 te rijden en toch nog twee poortjes te raken verbeterde ik mijn tijd met 6 seconden.
Ondertussen was het gestopt met regenen maar Karel had nog een natte piste voor zich liggen. Daardoor en gedreven om absoluut beter te doen raakte hij een beetje de tel kwijt en miste een poortje. In reeks drie kon hij zijn tijd niet meer verbeteren.
De piste droogde op en de tijden verbeterden terug. Net als Werner de start moest nemen begon het teruge te regenen. De piste bleef echter grotendeels droog en hij kon afklokken na 2'17"73. Een zeer goede tijd, was het niet dat hij ook in deze derde reeks een poortje mist en dus eindigde in 2'37"73. Toch zijn beste tijd van de dag.
Toen ik aan de beurt was, lag het parcours weer kletsnat en bleef het regenen. Ik ging met dezelfde ambitie van start als in de tweede reeks : geen strafpunten nemen. De tijd verbeteren zat er namelijk niet meer in. Ik had tijdens deze reeks steeds een goed gevoel. Bij de aankomst werd dit goed gevoel bevestigd. Geen fouten gemaakt en een tijd van 2'20"43.
Vermits de snelste tijd uit de reeksen telt is dit het resultaat van de dag :
Pascal : 2'20"43
Karel : 2'23"83
Werner : 2'37"73
De eerste in de Druivenslalom was Eddy De Buck met een Lotus Elan in een tijd van 1'41"13.
Nadat de Polo uit het gesloten park werd gehaald en terug op de vrachtwagen van Takeldienst Vanderheyden werd geplaatst begaven we ons naar de prijsuitreiking. Niet dat we in de prijzen waren gevallen maar ook hier wilden we eens een kijkje nemen. Groot was mijn verrassing toen ik mijn naam hoorde afroepen als tweede in de promotieklasse. Ik bleek dus tweede geworden te zijn in de klasse van de rookies en werd beloond met een beker. Straf hé...
Wat mij betreft zijn er enkele zaken opgevallen aan de discipline slalom. Het is één van de weinig disciplines waaraan iedereen kan deelnemen. Zowel met een standaard Polo, Corsa als met een getunede Mini, NSU, Polo als met een heuse geïmmatriculeerde Porsche 911 als met een spectaculaire Ford Escort Mexico of Energy. Iedereen heeft evenveel fun.
Ook de sportiviteit en vriendschappelijkheid staat hoog in het vaandel bij de slalomfamilie.
Nog even opmerken dat de gemeente Overijse niet alleen de toelating gaf voor deze wedstrijd op het Stationsplein maar ook zelfs de bekers schonk. Een voorbeeld voor de andere gemeentes.
Ik heb besloten om nog eens deel te nemen en kan het alleen iedereen maar aanraden...
Tot binnenkort...
C U
|